-
1 шӱшкылаш
Г. шӹ шкӹ́лӓ ш -ам1. бить, забивать, забить; колоть, заколоть; резать, зарезать кого-л. (скот, птицу на мясо). Ушкалым шӱ шкылаш забить корову; лудым шӱ шкылаш заколоть утку.□ Агытаным, шӱ шкыл кочкын пытарымеке, ит чамане. Калыкмут. Не жалей петуха, зарезав и съев его. (Йолташ:) Кумышто ме тагам шӱ шкылына, тыйым уналыкеш ӱжаш шоненам ыле. В. Соловьёв. (Друг:) Послезавтра мы зарежем барана, я хотел тебя позвать в гости.2. зарезать, заколоть; убить режущим или колющим орудием. Азырен кугу кӱ зӧ дене айдеме-влакым шӱ шкылеш. МФЭ. Смерть (миф.) убивает людей большим ножом.// Шӱ шкыл(ын) кодаш зарезать; убить (и уйти). – Кузе эше илыше улат, шӱ шкыл коден огытыл? А. Асаев. – Как ты ещё жив остался, не зарезали? Шӱ шкыл(ын) опташ1. забивать, забить; закалывать, заколоть; резать, зарезать (в большом количестве). Калык пайремлан ямдылалташ тӱҥалеш: чыланат пӱ рым, пурам шолтат, вольыкым шӱ шкыл оптат. К. Васин. Народ начинает готовиться к празднику: все варят брагу, квас, закалывают скот. 2) зарезать, убить (многих). – Чыланат палубыш! Чыладам шӱ шкыл оптем! «Ончыко». – Все на палубу! Всех зарежу!Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > шӱшкылаш